Ik vind niet echt aansluiting bij collega’s. Waarom blijft het contact met mijn zussen zo stroef? Ik wil graag loskomen van die nare gewoonte maar het lukt me niet. Iets keert terug in een andere vorm. De context verandert, de kern blijft hetzelfde. Een pijnlijke plek die niet lijkt te helen of waar je juist niet helemaal je vinger op kan leggen. Een patroon laat zich zien. Tig redenen waar het aan zou kunnen liggen, maar niks lost het probleem echt op. Je kunt er ook op een andere manier naar kijken om waardevolle inzichten te krijgen in jezelf en een ander, via een systemische opstelling.
Erkenning
Zondag 1 maart. Met een waterig zonnetje aan de horizon ga ik op weg naar Schoorl. Een rustig plaatsje aan de Noord-Hollandse kust waar de opstellingen plaats zullen vinden. Simon Bakker en Eva Cochius zullen deze middag begeleiden. Zij doen dit onder de noemer Gaia opstellingen en hebben individueel ook hun eigen coachpraktijk. Ik ken Simon van een Systemic Ritual® workshop gegeven door Daan van Kampenhout en er was meteen een klik. Vanuit daar heeft Simon mij begeleid in een coachtraject en volg ik hem graag vanwege zijn mooie werk en projecten. Het thema van deze middag is ‘Erkenning‘. De groep is groot. 18 stoelen staan in een kring waarmee de ‘holding space‘ wordt neergezet, meer keus uit representanten zorgt voor meer beschikbare energie. We beginnen met een voorstel ronde waarbij iedereen even kort uitlegt wat ze komen brengen en wat ze verwachten te halen deze middag. Op het programma staan 3 opstellingen die van te voren doorgesproken zijn met de coaches. Ik ben vooral heel nieuwsgierig en weet dat deze middag weer voor interessante inzichten kan zorgen. Simon zet een geleide meditatie in zodat we goed contact kunnen maken met ons lichaam.
Het wetende veld
Wat is nu eigenlijk een opstelling? Ieder van ons en eigenlijk de hele natuur maakt deel uit van een systeem of energieveld en is daarmee met elkaar verbonden. Denk aan je familie maar ook je collega’s of je hockeyteam. Of de zwerm spreeuwen die prachtige vormen laat zien in de lucht is een goed voorbeeld. Een systeem heeft meerdere lagen. Vertaald naar de bovenstroom en onderstroom. Een symptoom of probleem laat iets zien aan de bovenkant en vraagt vaak om een beweging op een andere laag. De onderstroom oftewel de onzichtbare laag. Er zijn drie wetmatigheden binnen ieder systeem werkzaam; Balans, tussen geven en nemen. Ordening, staat iedereen op de juiste plek. Binding, met wie ben je verbonden en hoor je erbij. Om zicht te krijgen op de onderlinge verhouding en spelende dynamiek wordt gebruikt gemaakt van een energieveld wat in systemische term het wetende veld wordt genoemd. De ruimte waarin de opstelling plaats vindt. Deze overschrijdt tijd, ruimte en generaties. Een voorbeeld van een dynamiek is parentificatie. Denk aan een scheiding waarbij de (oudste) zoon of dochter naast de (verlaten) vader/moeder gaat staan of als een van de ouders ziek is en het kind hiervoor gaat zorgen. Dit kan zich uiten in (te) veel verantwoordelijkheid op de schouders nemen, altijd zorgen voor anderen, wat kan leiden tot een burn-out of andere vervelende klachten.
Representant
Moet de opsteller iets oplossen? Nee. De opsteller volgt de bewegingen die ontstaan in de opstelling. Door een hoge mate van aanwezigheid waarbij de interpretaties van de mind ondergeschikt zijn aan de waarneming ziet de opsteller waar er bijv. ruimte ontstaat of juist een nieuwe focus van de representanten. Wat is er nodig? Waar vraagt het systeem om? Dit vergt een uiterst zuiver waarnemingsvermogen omdat we zo gewend zijn om te labelen en situaties in te vullen. Ook kan het zijn dat er gedurende de opstelling nieuwe mensen deelnemen die nog niet eerder gekozen zijn. Of er worden representanten in de vorm van krachtbronnen toegevoegd zoals liefde, hoop, vertrouwen. We zien een beweging ontstaan in de kring. Simon neemt deel aan de opstelling. We voelen een verschuiving in energie. In zijn representschap staat hij voor het stuk wat groter is dan hetgeen wat ik zichtbaar probeer te maken. Hij spreekt een aantal zinnen uit die mij raken. Ik sta in contact met hem en voel weer een emotie opwellen. ‘En toch zal ik gezien worden.’ zeg ik hardop en schuif vastberaden tegen de representant aan waar ik bij hoor.
Nieuw beeld
Wanneer is een opstelling klaar? Als er weer vrede is tussen ruziënde ouders? Als de onderste steen naar boven is gehaald en het grote familiegeheim op tafel ligt? Nee, niet alleen dat. We willen graag inzicht krijgen in het (familie) systeem van de vraagsteller of juist de vraag zelf met het daaraan gekoppeld verlangen nader onderzoeken. Naast het volgen van de bewegingen wordt er dus ook gesproken in de opstelling. De opsteller vraagt aan de representanten zinnen uit te spreken naar elkaar om een bepaalde lading of last die gedragen is terug te geven. Of om duidelijkheid te vragen. Dit alles samen zorgt ervoor dat er een nieuw beeld ontstaat voor de vraagsteller. Er zijn spanningen weg, de onderlinge verhoudingen zijn meer in evenwicht en er is een bepaalde rust te voelen. Als er een niet gewenst resultaat is, dus er blijft bijv. wel spanning in het systeem, dan gaat het erom dat daar ‘Ja’ tegen gezegd wordt. Ja, zo was het. De vraagsteller neemt het nieuwe beeld op zielsniveau tot zich waarmee hij of zij weer verder kan.
Waarom gekozen?
Inmiddels zit ik in opstelling nummer drie. Ook deze rol is boeiend en intens met wederom de nodige emoties waarbij de subtiele kwetsbare momenten voor veel opluchting en nabijheid zorgen met de familieleden in de opstelling. De verbinding en liefde die ik voel zodra het nieuwe beeld is gevormd zou ik graag in mij rugzakje mee naar huis wil nemen. Waarom word ik gekozen voor de diverse rollen? Iets in mij resoneert met de vragen. Erkenning voor mezelf? Een stuk in mij wat niet gezien is? Meer verbinding en liefde met en van familie? Voor alles valt wat te zeggen. Niet teveel analyseren en vooral niet teveel over nadenken. Wat mega lastig is want dat doet mijn hoofd zo graag. Ik ben moe. Ook voor analyses geen energie meer. Ik rijd met een mede representant terug naar Amsterdam. In de auto hebben we nog een mooi gesprek over synchroniciteit. Till we meet again.
Energie vreet energie
De dagen daarna voel ik me nog steeds moe en suddert alles nog door in mijn systeem. Dus schakel een tandje terug, drink voldoende water en duik op tijd mijn bedje in. Sporten zorgt ervoor dat ik weer lekker in mijn lijf zit. Werken met energie is zeer boeiend maar vreet ook de nodige energie dus nazorg is belangrijk. Mocht je geïnteresseerd zijn geraakt om een opstelling bij te wonen of zit je zelf met een prangende vraag, Eva en Simon organiseren deze middag om de drie weken. Neem een kijkje op hun site voor de data in 2020.
Als je meer over dit onderwerp wilt weten kan ik je het (luister)boek van Leanne Steeghs en Siets Bakker aanbevelen. Systemisch Wijzer. Helder en duidelijk omschreven inclusief toepasbare oefeningen voor in de praktijk.
