Je probeert een nieuwe manier van werken of een nieuwe richting voor jezelf te bedenken. Elk vrij moment benut je door er over na te denken wat je nu eigenlijk wilt gaan doen. Deels wil je zelfstandigheid en vrijheid en aan de andere kant verlang je ook naar samenwerking en verbinding. Of het bundelen van krachten. Dat maakt je steeds onrustig omdat je voelt dat je ‘door’ wilt alleen heb je nog geen idee hoe en wat je kunt doen of hoe je dit op gang kan brengen. Alsof je rondjes blijf rennen en elke keer een deur opentrekt waar niks achter zit.
Averechts
Het ‘nieuwe’ kan zich eigenlijk pas laten zien als je daar de ruimte aan geeft. Een bloem komt ook niet sneller de grond uit als je eraan gaat trekken. Dat werkt nog eerder averechts. Dus ja, je mag er zeker je gedachten over laten gaan maar je mag het ook zeker wat meer gaan loslaten. Want hetgeen wat je echt wil zal jou vinden zodra je het niet meer wil. Dat klinkt heel onlogisch maar als de trekkracht eraf is kan het nieuwe vanzelf naar je toekomen.
Mijn inner voice heeft weer gesproken.
Wat is dan wijsheid?
Soms zijn we zo bezig met willen, creëren en het uitdokteren van allerlei zaken dat we vergeten zijn dat er een onderstroom in alles aanwezig is die ons eigenlijk vanzelf meeneemt naar een nieuwe fase. Dat wil niet zeggen dat je passief op de bank moet gaan zitten in afwachting voor wat nieuws maar dat het actief zoeken soms een tegengesteld effect kan hebben. Wat is dan wijsheid? Een balans in lijnen uitzetten en kunnen ontvangen. Door middel van een nauw contact met je eigen gevoel kun je subtiele hints zien als kleine wegwijzers die je vanzelf meenemen naar een nieuwe staat van Zijn. Dit klinkt een beetje vaag maar wil eigenlijk zeggen dat je eerst zelf klaar moet zijn voor iets nieuws en dat het zich dan pas kan aandienen. Je kunt immers niet iets in je leven creëren als je het nog niet bent.
De onderstroom
Terug naar de basis is eigenlijk terug naar het uitgangspunt van waaruit de wens ontstaan is. Is dit een zuivere intentie geweest? Of is het omdat de huidige situatie niet meer dienend is. Dan willen we weg van iets om vervolgens ergens anders heen te gaan met in ons achterhoofd de hoop op wat beters. Maar als die bestemming anders wordt dan dat we bedacht hebben kan dat ook weer voor teleurstellingen zorgen en voor nog meer verwarring. Want we hadden het toch zo scherp op ons netvlies en dan gebeurt er toch wat anders. Dat is vaak die onderstroom. Die subtiele maar krachtige levensstroom die ons niet zozeer brengt naar hetgeen wat we zo graag willen maar wat ons de meeste groei brengt. En laat dat soms niet zo spannend zijn als we verwacht hadden of juist andersom en daagt de nieuwe situatie je enorm uit.
Een voedende omgeving
Maar hoe zit het dan met een nieuwe baan? Want dat heb je immers ook nog nooit gedaan. Dan ben je het toch ook nog niet? Nee klopt. Maar er is een potentie in jou aanwezig die aansluit bij de functie. Alsof je allemaal kleine zaadjes bij je draagt die een voedende omgeving nodig hebben om uit te komen. Of je komt op plekken terecht die je iets kunnen leren of die onbewuste processen blootlegt. Wat niet altijd leuk hoeft te zijn trouwens. Echter leren we van pijnlijke momenten vaak het meest.
Dat is vaak die onderstroom.
Je kunt de rivier niet duwen
Kernvragen stellen is eigenlijk niets anders dan je waardes boven zien te krijgen met daaraan de gekoppelde behoeften. En dat het op elk moment weer anders kan zijn. Waar je eerst behoefte had aan meer een solistische baan kan het vervolgens gebeuren dat je weer in een leuk team terecht komt. Omdat je dan weer stukken van jezelf hebt te leren kennen in contact met anderen. En om samen iets te creëren waar jullie allemaal iets aan hebben. Dus! Don’t worry too much, dat haalt je echt uit het NU, het enige moment wat je eigenlijk hebt. Hoe graag je ook verder wil, je kunt de rivier niet duwen en je bestemming niet naar je toe trekken.
Energie laat zich niet kaderen
Geef gehoor aan alle gevoelens maar laat ontevredenheid niet de boventoon voeren zodat je gemakkelijker de volgende fase tegemoet kan zien. Helder, met een frisse blik in plaats van met een soort van onderhuidse irritatie. Die pikken mensen toch wel op, hoe hard je dat ook probeert te onderdrukken. Energie laat zich niet kaderen dus maak hier juist gebruik van door jezelf te trainen in een soort van neutrale houding. Dan blijft je blik ook veel meer open staan in plaats van dat we ons blijven focussen op wat we niet meer willen. Dat is altijd verloren energie. En laat dat nu juist hetgeen zijn wat je nodig hebt om weer iets nieuws te creëren. Want zonder (positieve) energie valt er sowieso niks te bouwen aan wat nieuws.
Photo by JOSHUA COLEMAN on Unsplash
